Premiera filmu „The Hole Story” w reż. Ann Prunn. Jesień 2022
albo ja będę śledził Ciebie!
Premiera filmu „The Hole Story” w reż. Ann Prunn. Jesień 2022
Wiosną miałem przyjemność gościć w Górach Stołowych ekipę filmową z USA, która gromadziła ujęcia do filmu o dzięciołach świata. Tutejszym bohaterem, i jednym z trzech głównych w filmie, był dzięcioł czarny. Zainspirowali mnie przy okazji, by bliżej przyjrzeć się temu gatunkowi. Udało mi się przed ich drugą wizytą w maju (pierwszą był rekonesans) odnaleźć 4 czynne dziuple tego dzięcioła, przy których pracowaliśmy. Pomagałem ekipie w umieszczeniu sprzętu na sąsiednich drzewach oraz w zdjęciach z wnętrza gniazda. Było to niemałe wyzwanie, ale też przyjemność przyglądania się pracy twórców filmów przyrodniczych z najwyższej półki. Oczywiście fundusze robią swoje, ale też dają wolność czasu i wyboru twórcom, za czym idzie finalny efekt. I nie jest tak, że z tym funduszem każdy zrobiłby podobny film. Za tym musi stać wiedza, doświadczenie, artyzm i wiele innych, ważnych cech.
Już niecałe pół roku od ukończenia zdjęć można zobaczyć produkt finalny. Tempo do pozazdroszczenia, a efekt wg mnie to najwyższa półka. Widziałem dawniej, zanim poznałem Ann Johnson Prum, jej film o kolibrach („Super Hummingbirds”). Podziwiam jak każdy filmy BBC, ale jej dzieła to prawdziwy majstersztyk zarówno pod względem obrazu jak i narracji. To była prawdziwa przyjemność móc pracować w tym gronie. Podczas pierwszego przyjazdu towarzyszył ekipie Krzysztof Zyskowski, którego poznałem w Ekwadorze, który pracuje obecnie w Muzeum Historii Naturalnej na Uniwersytecie Yale w New Heaven.
Reżyseria: Ann Johnson Prum
Zdjęcia w G. Stołowych: Marc Karroll
Cały film jest dostępny na tej stronie a także na YouTube (tu lekko się zacina)
10 IX 2016, ZOO Warszawa, prezentacje i nocna wycieczka po ZOO
Minęło dokładnie 5 lat i 1 tydzień od premiery filmu Artura Tabora „Sowy Polski„. Po tym czasie i dokładnie w tym samym miejscu spotkaliśmy się na podobnym pokazie. Wszystko to dzięki inicjatywie Fundacji Lokalna Akcja Specjalna, w ramach projektu „Ptasia Akademia”, wymyślonego przez Edytę Żak, oraz gościnności warszawskiego ZOO w osobie dr Andrzeja Kruszewicza. Zawsze mam dylemat co powiedzieć, gdy obok filmu planowana jest prezentacja, tak aby nie zanudzić ludzi o różnym stopniu zaangażowania w temat. Ostatecznie postanowiłem nawiązać do albumu, filmu i moich badań nad uszatką błotną. Klamrą były kadry z uszatką błotną, z filmu i albumu Artura, które zainspirowały mnie do pewnych pytań, na które próbowałem znaleźć odpowiedź podczas ubiegłorocznych badań nad Biebrzą. W dużej części się to udało. Nasze spotkanie zgromadziło ok. 120 osób. Na koniec odbyliśmy nocną wędrówkę po ZOO, przyglądając się 10 gatunkom sów krajowych.
XII 2015. Udostępnienie filmu wraz z angielskimi napisami na portalu YouTube
W piątą rocznicę tragicznej śmierci Artura Tabora (2 lipca 2010), chcieliśmy przypomnieć Jego ostatnie dzieło, czyli film „Sowy Polski”. Film, powstały na bazie nakręconych przez Niego ujęć filmowych, został uzupełniony i dokończony rok później przez Jego przyjaciół, pod okiem Jolanty Tabor. W poniższej odsłonie komentarz przetłumaczono na język angielski i dodano w postaci napisów, tak by film mógł dotrzeć do szerszej rzeszy odbiorców. Przy tej okazji składamy gorące podziękowania za bezinteresowny wkład w tłumaczenie: Agnieszce Huxal, oraz Agnieszce Tańczuk i Janie Bĕlkovej (korekta). Ostateczny efekt muszę jednak wziąć na siebie.
Film był częścią 3-letniego projektu pn. „Sowy Polski”, realizowanego w latach 2009-2011 przez – Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, pomysłu ówczesnej dyrektor Fundacji – Barbary Draus. Premiera filmu miała miejsce w warszawskim ZOO we IX 2011 roku. Tutaj: http://goo.gl/bPnNBN – znajdziemy parę słów o filmie pióra dr. Andrzeja Kruszewicza.
Bardzo proszę o udostępnianie linku z filmem na swoich stronach oraz obcojęzycznych, traktujących o ptakach, a także swoim znajomym, szczególnie tym za granicą, których może on zainteresować (informacja w j. ang. pod filmem). To może być także sposób, by podziękować Arturowi za Jego wkład w popularyzację przyrody, Jego pasję, zaangażowanie, za to wszystko, z czego dziś czerpiemy i co podziwiamy. Niestety zdjęcia i filmy Artura w obiegu widoczne są coraz rzadziej. Świat goni do przodu i mało kto ma czas pochylić się nad tym co było, nawet gdy mocno wybija się pośród reszty. Każdy ma aparat a i zrobienie filmu też nie nastręcza trudności. Wielu skupia się na własnej twórczości, niestety zarówno tej dobrej i tej nijakiej. Nic nie wskazuje na to, że może się w tej kwestii coś kiedykolwiek zmienić.
Za nami już półmetek i trochę realizacji zdjęć do serialu w następujących miejscach: Góry Stołowe, Małe Pieniny, Miechowszczyzna, Pustynia Błędowska, Pogórze Przemyskie, Środkowa Dolina Bugu, Zachodniowołyńska Dolina Bugu, Puszcza Knyszyńska, Rez. Biosfery Żuwinty (Litwa). Lokalizacji jest więcej, gdyż czasem 2-3 z nich wchodzą do jednego odcinka.
W marcu 2012 zakończyliśmy gromadzenie materiałów dotyczących miejsc realizacji filmu. Jak na razie z ekipą odwiedziliśmy Dolinę Baryczy, Góry Stołowe, Zachodniowołyńską Dolinę Bugu, Puszczę Knyszyńską i Augustowską oraz Poligon Orzysz. Dziesiątki godzin rozmów za nami. Pierwsze scenariusze są już gotowe. Pierwsze zdjęcia zaczynamy 12 kwietnia w G. Stołowych. Mam nadzieję, że śnieg będzie wtedy wspomnieniem, ale jak patrzę przez okno mam niestety pewne wątpliwości.
Po tragicznej śmierci mojego przyjaciela w lipcu 2010 roku, przypadło mi w udziale dokończenie jego ostatniego dzieła filmowego. Moja rola obejmowała między innymi: rewizję i katalogowanie ujęć filmowych, dostosowanie scenariusza do zrealizowanych zdjęć, przygotowanie komentarza, kontrolę montażu i animacji, realizację i zakup brakujących tematów. Montaż filmu ukończyliśmy z Krzyśkiem Kaszewskim w lipcu 2011 roku a jego premiera odbyła się w ZOO w Warszawie 3 września 2011 r. Film jest koronacją projektu o tym samym tytule, prowadzonego przez Fundację Wspierania Inicjatyw Ekologicznych z Krakowa. Projekcję obejrzało ponad 200 osób. Na fot. od lewej: Jola Tabor, ja, Andrzej Kruszewicz.