Zdjęcia z wypraw w Galerii
Delta Dunaju – Istria nad M. Czarnym – Wzgórza Babadag
Moja pierwsza i pewnie ostatnia wycieczka autokarowa na ptaki. Z nieistniejącego już Bird-Service od niemniej słynnej „Kaczki”, pod okiem Przemka Kunysza (spisał się na trójczynę niestety). Generalnie jednak bardzo udana także ze względu na świetne towarzystwo. Niestety tylko spoza szybki oglądnęliśmy po drodze Hortobagy, bo nie były w planie wycieczki. Noclegi w namiotach. Desperacja, by wstawać o wschodzie słońca opłaciła się i zwykle gdy wracałem z terenu pozdrawiałem tych, którzy się w teren udawali. Siłą rzeczy widywali dużo mniej, bo ptaki chowały się przed upałem. Miejsce, gdzie spędziliśmy gro czasu, czyli Istria, to cudowne miejsce. Nie oferowała nic prócz pola namiotowego i Muzeum Archeologicznego. Ale nam w to graj 🙂
Ciekawsze obserwacje:
Wróbel hiszpański (Passer hispanica) – kolonie
Pelikan różowy (Pelicanus onocrotalus) – stada dochodzące do 160 os.
Pelikan kędzierzawy (Pelicanus crispus) – dużo mniej liczny, kilka spotkań
Rybitwa krótkodzioba (Gelochidon nilotica) – kolonie
Rybitwa białowąsa (Chlidonias hybridus) – najpospolitsza z rybitw. Obserwowałem również albinotycznego osobnika
Ibis kasztanowaty (Plegadis falcinellus) – grupy po 1-6 os.
Kurhannik (Buteo rufinus) – 1 przelatujący
Czapla purpurowa (Ardea purpurea) – po 1-3 os (w sumie 19)
Rybitwa czubata (Sterna sandvicensis) – 2 os.
Kormoran mały (Pharacrocoras pygmeus) – pojedyncze osobniki
Sikora żałobna (Parus lugubris) – 2 ptaki na G. Babadag
Krogulec krótkonogi (Accipiter brevipes) – 3 os. w locie.
2. Mangalia – jez. Techirghiol – jez. Sinoe (nad brzegiem M. Czarnego k. m. Konstanca i Corbu nad M. Czarnym) – Sinaia
Z: Tomaš Bélka, David Horal, Pavel Štepanek, Slavek Kloubec.
Głównym celem naszej wyprawy była obserwacja miejsc zimowania sterniczki (Oxyura leucocephala). Niestety, lokalizacja tych miejsc uzależniona jest od warunków atmosferycznych panujących o tej porze roku. Zima 2005 niestety była na południu mroźna, dlatego gro ptaków spędzało ją dalej na południu, po bułgarskiej stronie świata. Ku naszemu żalowi nie wpuszczono nas tam ze względów formalnych (pożyczone auto).
Jeden z ciekawszych momentów zdarzył się nam 13 stycznia. To wg kalendarza juliańskiego Nowy Rok w tradycji prawosławia. Nie obchodzą go zbyt hucznie, tym niemniej na brzegu Dunaju załapaliśmy się na poczęstunek, wiśniówkę i potańcówkę z Lipkami, którzy żyją tu z rybactwa. Było naprawdę wesoło.
Z notesu (13.01). „Piździ, piździ i jeszcze raz piździ. Dziś głównie ornithology a’la american (czyli blisko auta). Dwa piwa i do wyra w hotelu o 2. Na dobranoc jakaś psychodeliczna muzyka rumuńska…”
Ciekawsze obserwacje:
Gęś białoczelna (Anser albifrons) – ok. 12 tys. os.
Błotniak zbożowy (Circus cyaneus) – kilka zimujących ptaków.
Kormoran mały (Pharacrocorax pygmeus) – w sumie kilkaset ptaków.
Uszatka (Asio otus) – para tokująca na obrzeżach Corbu.
Bielaczek (Mergus albellus) – 1 para.
Kalandra szara (Melanocorypha calandra) – ok. 150 os. żerujących na polu
Bernikla rdzawoszyja (Branta ruficollis) – dwa stada po 13 i 40 os. oraz 1 os. w stadzie gęsi biało czelnych na granicy Węgiersko/ Słowackiej (jedna z pierwszych obserwacji na Słowacji).
Rybitwa krótkodzioba (Gelochidon nilotica) – 2 os.
Kląskawka (Saxicolia torquata) – 1 para.
Kurhannik (Buteo rufinus) – 1 os.
3. Park Narodowy Aggteleki (HU) – Tokaj – Satu Mare – PN Calimani – Bukowina
No cóż. To głównie zwiedzanie, jak to na wycieczce z firmy. Ale wędrówki po monastyrach (piękny Humor) i Wesołym Cmentarzu (nagrobki będące dziełem sztuki z zabawnymi historiami o pochowanych) na szczęście nie zatarła w pamięci podobno najlepsza tu śliwowica (cuika).
Z notesu: nagrobek Marka (w nawiązaniu do nagrobków Wesołego Cmentarza… a Marek hoduje pszczoły):
„Miałem pięć pni, od zaledwie dwóch dni, gdy królowej bodygardy pogryzły mnie nie na żarty. Spuchł mi cały zad, nie pomógł okład, ani czosnek do rosołu, teraz wącham kwiatki z dołu„.
4. Hortobagy (Hu) – Kluż-Napoka (Ro) – Oradea – Târgu Mureş – Ploeszti – Buzău – Râmnicu Sărat – Brasov – Hortobagy
Z: Tomaš Bélka, Zdenék Vermouzek, Petr Šaj. W Rumunii dołączyli do nas ornitolodzy z Grupy Milvus: Atilla Kecskes, Szilard Daroci, Marton Kelemen.
Wyprawa miała na celu liczenie orlików (Aquila pomarina) w losowo wybranych kwadratach, celem oszacowania zagęszczeń, a w konsekwencji liczebności orlika w Rumunii. Jak się okazało Transylwania nie stoi orlikiem, który jest tu rzadki. Kilka miejsc było naprawdę wyjątkowych. Wśród nich m. Buzău, obok którego zalegały wulkany błotne (Paclele Mari), sięgające w głąb ziemi na 3 km. Krajobraz iście księżycowy. Drugim, mocnym akcentem była wizyta w PN Cheile Bicazului przez który prowadzi droga przez najgłębszy wąwóz w Europie – Piekielny Przesmyk, którego ściany wznoszą się na wysokość 800 m!
Ciekawsze obserwacje:
Liczne w tym czasie były kraski, kobczyki (kolonie), kraski, dudki. Po drodze widzieliśmy też wiele pójdziek i dzierzb czarnoczelnych.
Syczek (Otus scops) – 3 odzywające samce towarzyszyły nam w nocy k. m. Scortoasa
Gadożer (Circaetus gallicus) – 1 krążący k. Buzău
Orzełek włochaty (Hiriaetus pennatus) – 2 os. odm. jasnej
Pomurnik (Tichodroma muraria) – 1 na ścianach Piekielnego Przesmyku
5. Hortobagy (Hu) – Târgu Mureş – Karpaty Wschodnie: Przełęcz Przysłup (1416 m, rozdziela Alpy Rodniańskie od Karpat Marmaroskich) – G. Rodnei – G. Gutai – jez. Maja Mare
Z: Tomaš Bélka, Zdenék Vermouzek + ornitolodzy z Grupy Milvus, w tym Atilla Kecskes, Szilard Daroci oraz Bobi i Gertrud.
Podobnie jak w ub. roku pojechaliśmy do Rumunii w ramach pomocy dla Grupy Milvus, tym razem szukając miejsc wartych ochrony w ramach sieci Natura 2000. Podczas tej wyprawy było mniej przemieszczania się i więcej chodzenia po górach. To je ono. Uwieńczone sukcesem były poszukiwania świergotka łąkowego (tu bardzo rzadki) oraz cietrzewia. Widoki zapierające dech w piersiach. Na Przełęczy Przysłup, gdzie spaliśmy, w nocy dopadła nas temperatura poniżej zera i rano.
Ciekawsze obserwacje:
Syczek (Otus scops) – 1 terytorialny samiec
Gadożer (Circaetus gallicus) – w G. Gutai
W górach: sóweczka (1 stanowisko) i po kilka stanowisk jarząbka, dzięcioła białogrzbietego, muchołówki małej i białoszyjej. Bardzo liczne były siwerniaki w wyższych, a gąsiorki w niższych położeniach górskich.
Zdjęcia z wypraw w Galerii
