Publikacja dotycząca wyjątkowo dużego zagęszczenia dżunglarki tygrysiej na powierzchni w Andach, 30 XII 2020
Kolejny, cudowny prezent na koniec roku, czyli 'premiera’ publikacji dotyczącej liczeń dżunglarki tygrysiej (Ciccaba albitarsis) na powierzchni w andyjskich lasach mgłowych. Niemal 6 stanowisk/ 1km2 jest jednym z rekordowych zagęszczeń wykazanych na świecie dla jakiegokolwiek gatunku sowy. To tak jakby np. w PN Gór Stołowych miało gniazdować prawie 400 par tego gatunku. W idealnych warunkach mamy tu jakieś 100 terytorialnych sów 5 gatunków, z tego wiele z nich po prostu na siebie nachodzi.
Tu link do pracy… Tutaj z kolei link do pisma Neotropical Biology and Conservation.
A poniżej głos tokującego samca dżunglarki z Ekwadoru
Mam nieodparte wrażenie, że zostałem skonstruowany po to, by chodzić nocą po lesie. Szczególnie właśnie po dżungli. To był czas za którym tęsknię najbardziej. Sama metoda nie była raczej żadną filozofią. Wyjątkowe było miejsce. Sowy odzywały się intensywnie i długo, bez stymulacji. Kiedy u nas czasami wystarczą 2-3 liczenia w przypadku np. puszczyka, to tam zrobiłem ich 15. W puli było mnóstwo jednoczesnych stwierdzeń. Co mogło się nie udać? A jednak…
Przyznam się, że już nie miałem zdrowia i cierpliwości, by się mierzyć z kolejnym pismem, które odrzucało doniesienie. Nie mam pojęcia kompletnie co stało u podstaw tych decyzji, bo liczenia były zrobione rzetelnie, wyniki przedstawione krytycznie. Te decydujące uwagi recenzentów były co najmniej śmieszne, a już na pewno naciągane. Przypuszczam, że niepokój budziło ogromne zagęszczenie, no ale to są tropiki., więc pokarmu raczej nie brakuje, zwłaszcza gdy się poluje na szerokie spektrum ofiar. Niewiele o tym wiemy, bo nie każdemu się uśmiecha bieganie nocą po lesie, gdzie grasują krwiożercze pumy 🙂
No ale ostatecznie udało się, w dużej mierze dzięki Marcinowi, bo ja już nie miałem do tego cierpliwości od dawna. Ale radość przyznam ogromna, bo czuję że energia i czas nie poszły na marne. Pieniądze w końcu też, bo sam sobie fundowałem 2-miesięczny pobyt w stacji badawczej na wys. ponad 2 000 m n.p.m. A dziś właśnie mija dokładnie 11 lat, gdy wróciłem z tamtej wyprawy…